Sanayi grupları, temerrüte düşmemek için banka borçlarını ödemek zorunda kaldıklarından Pakistan’daki enerji sektörü projelerine yatırımı durdurdu.
Pakistan’da 1994 enerji politikası çerçevesinde büyük yatırımlar yabancı oyunculardan gelmiş. Ancak 2002 enerji politikası çerçevesinde ise büyük yatırımlar ülkenin büyük şirketleri tarafından gerçekleşmiş.
Bir uzman olan Mohsin Syed şunları söyledi: “Devlet, bu IPP ’lerin ((Bağımsız Enerji Üreticisi) her birine ortalama 5.5 milyar Rs borçludur. Pakistan ‘daki hiçbir şirket böyle büyük miktarı absorbe edebilecek nakit akımlara sahip değildir ve 2002 enerji politikası kapsamında kurulan tüm IPP ‘lerin ödemeleri güncellenmiştir.
Bu grupların içinde, dört enerji santralinin işletimi yanında bankacılık, tekstil, çimento ve sigorta işlerinde faaliyet gösteren Nishat Grubu ve benzer şekilde, Atlas enerji Santralini yöneten Atlas Grubu Pakistan ‘daki en büyük motorsiklet üreticisi ve Lahor’da akü üreten büyük bir otomobil üretim tesisine sahiptir.
Sapphire, tekstilde en saygın isimdir ve grubun diğer çeşitli sanayi sektörlerinde hisseleri vardır ve 2002 enerji politikası kapsamında bir elektrik santrali kurmuştur. Saifullah Grubu da bir IPP (Bağımsız Enerji Üreticisi) işletmektedir. En dinamik kurumsal şirket olan Engro da bir IPP işletmektedir.
Bu IPP’ler banka kredisinde temerrüde düşerse isimleri, Pakistan Devlet Bankası’nın (SBP) Kredi Bilgi Bürosunda görünür ve gruplarındaki diğer tüm şirketler CIB listesinde görünür. Temerrüde düşmüş IPP ‘ye sahip olan grubun hiçbir şirketinin, akreditif açma dahil hiçbir bankacılık işlemi yapması mümkün olmayacaktır. Bu grupların, IPP projelerinin bankalarda temerrüde düşmediğinden emin olmaktan başka seçeneği yoktur. Bankalara zamanında geri ödeme yapma konusundaki endişeleri için ödemelerini düzenlerler.
Bu şirketler, isimlerinin CIB listesinde görünmesini istemedikleri için borçlarını grup kaynaklardan öder. Bu, yatırım planlarını kesinlikle etkiler. Bir ekonomist olan Faisal Qamar şunu söylemiştir: “Grup şirketin banka borcuna aktarılan her 300 Rs için şirket, 1000 Rs ‘lik yatırım fırsatını kaybetmektedir. Çünkü reel sektör yüzde 30 özkaynak sağlar ve yüzde 70 banka tarafından finanse edilmektedir.